سیم و کابل از نظر ساختاری بسیار به یکدیگر شبیه هستند. تفاوت در اجزای سیم و کابل است که باعث تفاوت بین آنها می‌شود. کیفیت هر کدام از این اجزا در کیفیت و کاربرد سیم و کابل تاثیر دارند. نمی شود تصور کرد که یک سیم چند رشته ای معمولی توان تحمل الکتریسیته ولتاژ بالا را داشته باشد. زیرا در کسری از ثانیه، رشته‌های مسی سیم، ذوب می‌شوند و برای همیشه بلا استفاده می‌شوند. تولید اجزای سیم و کابل شکل‌های مختلفی دارد که در زیر می‌خوانیم.
سیم و کابل دارای یک بخش اصلی به نام "هادی" هستند که وظیفه اصلی انتقال جریان الکتریسیته بر عهده این قسمت است. با توجه به میزان ولتاژ عبوری، ضخامت‌هادی سیم و کابل کم و زیاد می‌شود.هادی‌ها معمولاً از رشته‌های مسی باریک تشکیل شده اند. این رشته‌های مسی انعطاف بیشتری دارند. انعطاف سیم و کابل باعث می‌شود که میزان استفاده از انها در مکان‌های مختلف افزایش پیدا کند. ضخامت کلی رشته‌های مسی در سیم و کابل به سطح مقطع سیم و کابل معروف است.
جنس‌هادی سیم و کابل از سیم و آلومینیوم است. هیچ سیم و کابل مشخصی را نمی توان پیدا کرد که به طور کامل از مس یا به طور کامل از آلومینیوم ساخته شده باشد. مس بیشرین وظیفه رسانایی و انتقال برق را دارد، اما به دلیل این که در ولتاژهای بالا ممکن است ذوب شود، مقداری آلومینوم به آن اضافه می‌شود. آلومینیوم موجود در‌هادی سیم و کابل خاصیت رسانایی دارد و مقاومت خیلی زیادی در مقابل عبور جریان الکتریسیته از خود نشان نمی دهد.
شکل سطح مقطع این رشته‌های مسی در سیم و کابل نیز متفاوت است. سطح مقطع دایره ای و سطح مقطع مثلثی. هر کدام از این سطح مقطع‌ها می‌توانند تک رشته یا چند رشته ای باشند که با علامت‌های اختصاری مخصوص به خود نمایش داده می‌شوند.
مهم ترین بخش سیم و کابل بعد از‌هادی‌ها، عایق آنها است. عایق، وظیفه جلوگیری از اتلاف برق در سیم و کابل را به عهده دارد. همچنین به دلیل این که معمولاً سیم و کابل ممکن است در برابر شرایط جوی، تغییرات اب و هوا یا حتی برخورد با موجودات زنده، ایجاد خطر کنند، روی سیم و کابل یک غلاف پلاستیکی از جنسPVC کشیده می‌شود. این غلاف PVC (پلی ونیل کلراید) با توجه به کارکرد سیم و کابل، دارای رنگ مشخصی نیز هست. اکثر سیم و کابلها می‌توانند رنگ سیاه داشته باشند. رنگ‌های دیگری نیز مانند سبز، قرمز، زرد، آبی روشن و قهوه ای نیز در بین انواع سیم و کابل دیده می‌شود که برای توضیح تعداد سیم‌های درون کابل استفاده می‌شوند.
درجه حرارت در هیچ کدام از انواع سیم و کابل نباید به بیشتر از ٧٠ درجه سانتی گراد برسد. از انجا که دمای هوا در هیچ کجای دنیا به نزدیک ٧٠ درجه سانتی گراد هم نخواهد رسید، بنابراین دمای ایده آل برای عایق کردن سیم و کابل است.
در بین سیم و کابل، کابلها به خاطر حضور در طبیعت و مواجهه بیشتر با تغییرات محیطی و ضربات فیزیکی، احتیاج دارند به وسیله چند غلاف از جنس فلزاتی مانند مس و سرب و فولاد، به علاوه مواد پلاستیکی از جنس PVC و دیگر انواع کارآمد پوشانده شوند. به طوری که دمای سطح بیرونی کابل را کنترل کنند.
برای سیم و کابل هایی که در زیر زمین قرار می‌گیرند، تمهیدات بیشتری نیز فکر می‌شود. مثلاً این نوع کابلها را روی بستری از ماسه نرم قرار می‌دهند و بعد روی آن را با یک لایه از آجر، می‌پوشانند. این کار باعث می‌شود که کمترین میزان گرما در سطح کابل هرگز به ٧٠ درجه سانتی گراد نرسد.